همه ما به خوبی ماشین نیسان وانت را می‌شناسیم. یک ماشین باربری آبی رنگ که وظیفه حمل بار مردم را برعهده دارد. این ماشین دوست داشتنی ۵۰ سالی است که در ایران حضور دارد. از معدود خودروهایی که در کشورمان به واسطه رنگش به راحتی قابل شناسایی است. در واقع اسم اصلی این ماشین، نیسان جونیور است که شرکت نیسان آن را در سال ۱۹۵۶ میلادی تولید کرده است.
نیسان جونیور B40 در اکتبر 1956 به عنوان یک کامیون سایز متوسط که می توانست بار 1.75 تنی و سه سرنشین را حمل کند به بازار عرضه شد. فاصله بین دو محور 2500 میلی متر (98 اینچ) بود. B40 از موتور چهار سیلندر 1.5 لیتری (1489 سی سی) نیسان استفاده می‌کرد. در دسامبر 1957، یک نسخه کابوور از جونیور به نام Junior Caball با کد شاسی C40 عرضه شد و در فروشگاه نیسان موجود بود.
نسل اول ماشین‌های نیسان جونیور تا سال ۱۹۶۰ با عرضه مدل‌های مختلفی تولید شد. این مدل‌ها شامل B42 و B140 با قدرت بهتر می‌شدند. در سال ۱۹۶۲، شرکت نیسان تصمیم به عرضه مدل بروز شده و جدیدتر از نیسان جونیور را گرفت. آنها دو مدل متفاوت با نسل اول را تولید کردند که با کدهای ۴۰ و ۴۱ شناخته می‌شدند. این وانت‌ها شکل و شمایل مدرن‌تری داشتند. نسل دوم نیسان جونیور توان قدرتی معادل ۸۵ اسب بخار را داشت. این وانت بار می‌توانست با سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند.
در آخر، شرکت نیسان نسل سوم از وانت نیسان جونیور را تولید و عرضه کرد. این ماشین که هم‌اکنون در ایران با نام وانت نیسان یا نیسان آبی شناخته می‌شود، اولین بار در سال ۱۹۷۰ تولید شد. همچنین، این ماشین توان قدرتی معادل ۹۹ اسب بخار را دارد. لازم به ذکر است، این ماشین در سال ۱۳۴۹ شمسی وارد ایران شد. شرکت خودروسازی زامیاد وظیفه مونتاژ این نیسان بار را داشت.
در فصلهای بعدی به ورود اولین خودروی باری به ایران و همچنین ورود نیسان به ایران خواهیم پرداخت.
